Onverwacht verlies
Door: Robin en Maayke
Blijf op de hoogte en volg Robin en Maayke
10 November 2007 | Singapore, Singapore
Misschien hebben jullie het al gehoord: wij zijn op weg terug naar Nederland. Eergisteren kregen we een verontrustend telefoontje uit Nederland dat Aragon, onze oudste hond, erg ziek was en vrijdag een kijkoperatie zou ondergaan om te zien wat er binnenin allemaal aan de hand was. Ons gevoel zei ons dat dit foute boel was en dat we zo snel mogelijk terug wilden om hem zo mogelijk nog levend te kunnen zien en een laatste knuffel te geven. Vooruitlopend op de uitslag van de operatie zijn we gisterochtend dan ook naar een reisbureautje in één of ander gehucht gegaan en de mensen daar hebben ons fantastisch geholpen; na lang zoeken hebben we voor vandaag een vlucht naar Brussel kunnen boeken die ook nog eens een beetje betaalbaar was. Gisteravond de dierenarts in Nederland gesproken en we hebben de juiste beslissing genomen; Aragon’s milt zat onder de tumoren en was zelfs al geknapt, dus die hebben ze moeten verwijderen. Verder zijn er uitzaaiingen gevonden naar het buikvlies en waarschijnlijk ook de longen. Onder normale omstandigheden zouden ze de hond na een dergelijke operatie niet meer wakker hebben laten worden, maar om ons de kans te geven om afscheid te nemen wilden ze er alles aan doen om hem in leven te houden. Helaas is dit niet gelukt. Vanochtend, vlak voor ons vertrek vanaf Brisbane, kregen we een telefoontje van mijn moeder dat Aragon was overleden.
De mensen die ons goed kennen, weten hoe belangrijk onze honden voor ons zijn en zij zullen ook begrijpen dat ons verdriet enorm is. Het is voor ons ontzettend onwerkelijk dat we begin september afscheid hebben genomen van een springlevende en (uiterlijk) gezonde hond en dat die er nu gewoon niet meer is. Wat het meeste pijn doet is dat we hem niet meer hebben kunnen knuffelen en op het laatst niet bij hem konden zijn. Ik weet zeker dat het zien van Robin, zijn grote held, nog een kwispel zou hebben opgeleverd.
Zondagochtend vroeg worden we door Robin’s ouders van Zaventem opgehaald en rijden we meteen door naar de Kladde, bij Bergen op Zoom, waar Aragon samen met Klimt een weekje logeerde. Het lot wilde dat dit alles niet alleen tijdens ònze vakantie gebeurde maar ook nog eens tijdens de vakantie van Jan en Esther, de mensen die Aragon en Klimt voor 8 maanden in huis hebben genomen. We nemen Aragon zondag mee naar huis en zullen maandag gaan regelen dat hij gecremeerd wordt.
We willen niet alleen mijn moeder bedanken voor de intensieve communicatie van de laatste paar dagen en Robin’s ouders die ons zondag voor dag en dauw op komen halen. Heel veel dankbaarheid gaat ook uit naar Jan en Trees voor alles wat ze de afgelopen dagen voor Aragon hebben gedaan. Sinds Aragon een pup was, logeerde hij regelmatig bij hun. Hij sprong altijd vrolijk kwispelend uit de auto als we hem wegbrachten en hij vond het altijd een feest om Jan te ‘helpen’ bij het uitmesten van de paardenstallen. We zijn blij en het troost ons dat hij de laatste dagen van zijn leven hun liefdevolle zorg heeft mogen ontvangen en weten zeker dat Jan en Trees net zo verdrietig zijn als wij.
Overigens zullen wij eind november weer terug gaan naar Australië om onze reis te vervolgen.
De mensen die ons goed kennen, weten hoe belangrijk onze honden voor ons zijn en zij zullen ook begrijpen dat ons verdriet enorm is. Het is voor ons ontzettend onwerkelijk dat we begin september afscheid hebben genomen van een springlevende en (uiterlijk) gezonde hond en dat die er nu gewoon niet meer is. Wat het meeste pijn doet is dat we hem niet meer hebben kunnen knuffelen en op het laatst niet bij hem konden zijn. Ik weet zeker dat het zien van Robin, zijn grote held, nog een kwispel zou hebben opgeleverd.
Zondagochtend vroeg worden we door Robin’s ouders van Zaventem opgehaald en rijden we meteen door naar de Kladde, bij Bergen op Zoom, waar Aragon samen met Klimt een weekje logeerde. Het lot wilde dat dit alles niet alleen tijdens ònze vakantie gebeurde maar ook nog eens tijdens de vakantie van Jan en Esther, de mensen die Aragon en Klimt voor 8 maanden in huis hebben genomen. We nemen Aragon zondag mee naar huis en zullen maandag gaan regelen dat hij gecremeerd wordt.
We willen niet alleen mijn moeder bedanken voor de intensieve communicatie van de laatste paar dagen en Robin’s ouders die ons zondag voor dag en dauw op komen halen. Heel veel dankbaarheid gaat ook uit naar Jan en Trees voor alles wat ze de afgelopen dagen voor Aragon hebben gedaan. Sinds Aragon een pup was, logeerde hij regelmatig bij hun. Hij sprong altijd vrolijk kwispelend uit de auto als we hem wegbrachten en hij vond het altijd een feest om Jan te ‘helpen’ bij het uitmesten van de paardenstallen. We zijn blij en het troost ons dat hij de laatste dagen van zijn leven hun liefdevolle zorg heeft mogen ontvangen en weten zeker dat Jan en Trees net zo verdrietig zijn als wij.
Overigens zullen wij eind november weer terug gaan naar Australië om onze reis te vervolgen.
-
10 November 2007 - 11:55
Diederick En Laura:
Heel veel sterkte voor de komende tijd.
We leven met jullie mee. -
10 November 2007 - 16:55
Monique:
He bah jongens,
Heel veel sterkte met jullie verlies.
Wij wensen jullie ook veel sterkte de komende dagen/weken/maanden.
Een schrale troost, maar in jullie herrinnering was ie nog blij, gelukkig en zonder pijn.
De pijn, het gemis zal langzaam slijten...
Denk aan de " Rainbow-bridge"...you will meet again, eventually.
-
10 November 2007 - 17:31
Stans:
lieve maaike en robin,
mooi dat jullie naar je gevoel hebben geluisterd en terug zijn gekomen om nog iets voor aragon te kunnen betekenen.
sterkte met het verwerken van het verlies. -
10 November 2007 - 17:56
Jeroen En Maria:
Lieve Maay en Robin,
Wat een enorm rotbericht! Heel veel sterkte; ik kan me alleen maar proberen voor te stellen hoe moeilijk dit voor jullie is. Als er iets is, wat we voor jullie kunnen betekenen.... heel veel sterkte,
lieve groeten, Jeroen en Maria -
10 November 2007 - 18:17
Melissa:
Jeetje, wat verschrikkelijk! Ik krijg er tranen van in mijn ogen als ik jullie bericht lees...
Veel sterkte samen,
liefs Melissa -
10 November 2007 - 21:59
Ali En Merel:
Lieve allebei,
Wat een triest bericht!! En wat naar dat jullie net niet op tijd zijn.
Sterkte morgen en wie weet tot ziens als jullie hier zijn!
Dikke zoenen, Ali en Merel -
10 November 2007 - 22:30
Ruud:
Hi Maayke en Robin,
Het verlies van een geliefd huisdier is al erg als je er wel bij bent/kunt zijn, laat staan dat je er niet bij kunt zijn.Ik wens jullie ook veel sterkte de komende tijd en leef met jullie mee. -
11 November 2007 - 08:46
Myranda:
He jongens, wat erg zeg. Ik kan me goed voorstellen dat jullie even terugkomen. Gelukkig was hij in goede handen.
Veel sterkte.
Groet, Myranda -
11 November 2007 - 13:20
Jacco En Nicole:
Ontzettend rot,zeker Jacco weet wat het voor jullie betekent. Heel veel sterkte de komende tijd.
Jacco en Nicole -
11 November 2007 - 15:26
Truus Borsje:
Lieve mensen, wat naar om een beest dat zo lang je leven heeft gedeeld te moeten missen. Doet me aan onze poes denken, die de gewoonte had zich als ik op de bank zat om mijn nek te rollen als een bontkraaagje. Haar buikje zat ineens vol bobbeltjes. Nou, sterkte en toch weer een fijne voortzetting van jullie grote reis.
Groetjes
Truus -
11 November 2007 - 17:16
Henk En Dinie:
"Afschuwelijk en zwaar kloten". Zijn hier erg van geschrokken mede omdat dit vanuit ons "A nest" de 2e is in 2 weken. Heel veel sterkte met e.e.a. Wij leven met jullie mee!! Wij begrijpen het ook niet: zeker als je kijkt dat zijn moeder vorige week (het oud wijf is 11 jaar oud) nog een middag met mij op jacht is geweest: "kerngezond en flankeren als een jonge hond". Ook de vader draaide afgelopen september nog een mooie B diploma in Tijnje (ook kerngezond). Zie je maar weer dat niets een garantie is. Wellicht een idee voor jullie om over na te denken: klinkt misschien raar maar toch. Ik heb een plaatsje voor Farah gereserveerd in mijn jachtveld in Veele (boven Vlagtwedde) een plekje waar ik samen met haar (Farah) al vele jaren en vele jachtdagen "doorheen struin". Als je de as wilt uitstrooien: mag op deze plek, is hij t.z.t. toch weer een beetje bij zijn moeder in de "eeuwige jachtgronden".
Groet en heel veel sterkte.
Henk en Dinie.
-
11 November 2007 - 17:27
Claudia:
Jeetje zeg, lees het berichtje nu pas. Heel veel sterkte. Hoop jullie snel even te spreken en te zien.
Liefs Claud -
11 November 2007 - 18:43
Esther En Patrick:
Robin en Maaike,
Veel sterkte!
Groetjes -
12 November 2007 - 10:56
Johan, Sandra, Kids:
Hallo lieve Maayke en Robin,
Wat vreselijk zeg voor jullie. Wat een ellende en balen zeg dat jullie te laat terug konden zijn. Gelukkig is er goed voor Aregon gezorgd. Heel veel sterkte en we zien jullie vast nog even voordat jullie weer vertrekken. Lieve groetjes en sterkte, Sandra x -
12 November 2007 - 14:43
John:
Ja lekker dacht even wat gezelligs te lezen, zit gelukkig beetje achteraf in de weerkamer, dus ze zien me niet janken.
sterkte jullie
liefs John -
12 November 2007 - 16:16
Mark En Saskia:
Wat respectvol dat jullie jullie reis hebben onderbroken om bij Aragon te zijn. Hoe spijtig dat jullie hem niet meer levend hebben kunnen vasthouden. Aragon was een mooie en lieve hond waar jullie overduidelijk veel van hebben gehouden. We wensen jullie sterkte bij het verlies van deze trouwe viervoeter... -
12 November 2007 - 20:30
Janke En Gerry:
lieve robin en maayke, wat ontzettend om jullie lieverd te verliezen, we leven met jullie mee.Het verliezen van een hele trouwe vriend doet verrekkes zeer, ik vind het heel erg voor jullie. Dikke knuffel van ons , kusxxxxx
janke en gerry -
13 November 2007 - 11:42
Kobus:
Klote jongens! Sterkte ermee... -
15 November 2007 - 09:01
Roy:
Vervelend bericht. Sterkte de komende tijd. -
16 November 2007 - 03:41
Frans MS:
Hé dat is even schrikken. Ik wens jullie veel sterkte de komende tijd. -
17 November 2007 - 10:34
Jan En Esther:
Lieve Robin en Maayke,
Ik wilde jullie even laten weten dat ik het heel mooi vind hoe je dit bericht op jullie site hebt geplaatst. Wij zijn inmiddels weer een paar dagen in NL en hebben jullie natuurlijk gesproken maar kunnen het eigenlijk nog steeds niet geloven. Zo verdrietig dat het zo moest lopen. Wie had zoiets kunnen denken. Het is zoals je zei een nachtmerrie die uitkomt, zo voelt het ook voor ons. Ondanks dat we nog niet zo lang op jullie mannen pasten, hoorden ze er al helemaal bij en we missen Aragon nu al. Gelukkig hebben wij ook een fijne vriendenkring die allemaal heel erg met ons, maar vooral ook met jullie meeleven. Nogmaals sterkte en een knuffel voor Klimt. Tot snel, groet Esther -
06 Januari 2008 - 12:55
Marjet:
Hai Maaike en Robin,
Kreeg net jullie berichtje n.a.v. de door ons gestuurde kerstkaart. Met hele dikke tranen over mijn wangen en een brok in mijn keel ben ik op jullie site gaan kijken en tref hetgeen je me verteld hebt nog eens aan. Leef ontzettend met jullie mee maar natuurlijk ook met Aragon die zonder dat jullie erbij waren zijn laatste kwispel heeft gegeven en Klimt die strakjes zijn maatje thuis niet meer terug zal zien. Aragon een "grote held" met een héél klein hartje! Samen met Klimt waren ze mijn eerste logeetjes waardoor ze een speciaal plaatsje in mijn hart hebben veroverd.
Wens jullie ondanks alles nog een heerlijke vakantie toe en de komende dagen zal er voor Aragon hier een extra kaarsje branden.
Groetjes uit Oisrchot,
Marjet, Rob en de hele beestenbende.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
